Demeyin kardeşim.
Engellilerin sizlerden gelen bir mesaja, bir buket çiçeğe ihtiyacı yok.
Onlar dilenci de değiller.
Acımayın, önlerindeki engelleri kaldırın yeter.
365 günde bir ortaya çıkıp da “Biz engelsiz bir kentiz” demekle de olmuyor.
Hadi bir gün engelli gibi yaşayın da göreyim, kalkmış mı kalkmamış mı?
Oturun bir tekerlekli sandalyeye ve şehir turuna çıkın.
Bakalım gezebilecek misiniz?
Ya da toplu taşıma araçlarına binmeye çalışın.
Ya şoför durmuyor, ya engellinin bineceği alt yapı yok.
Kamu binalarına gidin bakalım, üst katlara çıkabilecek misiniz?
Veya sokaktaki engellileri çevirin bakalım, kaç tanesi iş güç sahibi.
Hiç kimse kusura bakmasın ama bu işler öyle lafta olmuyor.
Yaşayarak göreceksiniz.
Ya da gidip soracaksınız engellilere, “Sizin gerçekten engelleriniz kalktı mı?” diye.
Ya sizi üzmemek için mütevazi davranıp cevap vermez, ya da haykırır isyanını.
O yüzden yine sesleniyorum, yılda bir kez kutladığınız engelliler gününde mesajla değil, farkındalık yaratıp onlar gibi yaşayarak kutlayın.
Empati yapın, yerlerine geçin.
Bir günde yaşadığınız sıkıntılar zaten size engellilerin tüm sorunlarını çözmek için ışık olacaktır.Ersin Turan