Fındığın geçmişi ile ilgilenenler için "okumalık"...   Yıl 1926… Konu, Giresun fındığı. 1926 yılının 26 Ağustos’unda, ulusal basında Giresun ve Ordu fındıkları hakkında önemli bir yazı yer alıyor. Hele ki Giresun fındığı açısından oldukça önemli bir not. “Fındıkların farkı” başlığı ile yayınlanan yazı, bu iki komşu ilin fındıklarının mukayesesi ile ilgili. Giresun ve Ordu fındıkları hakkında, Ordu Ticaret Odası’nca İstanbul Ticaret Odası’na yapılan başvuru incelenmişti. 25 Ağustos günü saat 16.00’da İstanbul Ticaret Odası Reisi Hüseyin Hüsnü Bey Almanya’da olduğundan, başyardımcısı Hamdi Bey toplantıya başkanlık etmişti. Bir süre önce Ordu Ticaret Odası’nın gönderdiği yazı tam olarak “Giresun ve Ordu fındıkları arasında mahiyet itibarıyla bir fark bulunmadığı halde bazı ecanibin mahza sevk menfaatle Giresun fındığını daha iyi gösterdikleri beyan edilerek bu hususta İstanbul Ticaret Odası’nın teşebbüsatta bulunması” yönündeki talepten oluşuyordu. Giresun ve Ordu fındıkları arasında nitelikçe bir fark olmadığı iddia edilen talep yazısında “Giresun fındığının daha iyi gösterildiği” ve bunun kâr amaçlı yapıldığı öne sürülmüştü. İlgili başvuru, odanın idare heyetince incelenmiş ve durum zahire borsasına da bildirilerek bu konuda mütalaası istenmişti. Zahire Borsası ise bu iki tür fındık zahire borsasında bir süre işlem görmedikçe bir mütalaada bulunmanın olanaksız olduğunu bildirmişti. 25 Ağustos’ta konuyla ilgili Ticaret Müdürü Muhsin Bey’in katılımıyla uzun süren tartışmalar yaşanmış, sonuç olarak Giresun fındığının “evsaf-ı mümtazeyi haiz olması hasebiyle” yani seçkin ve üstün özellikler içermesi nedeniyle Ordu fındığından farklı olduğuna karar verilmiş, bu doğrultuda Ordu Ticaret Odası’na cevap gönderilmesi uygun görülmüştü… (Milliyet, 26 Ağustos 1926). 1926 Ağustosu’na ait bir gazete haberinden edinmiş olduğumuz bu önemli bilgi, Giresun kalite fındığının geçmişte ve bugünkü yerinin bilinmesi, korunması açısından değerlidir. Burada karşılaştırılan ise iki komşu il değil, iki farklı fındık türünün kalite ve özelliğidir. 1900’lerin başlarından beridir –belki daha da öncelerine dayanır- Giresun’da fındık bayramları kutlanmıştır; ta ki 1940’lara dek… Giresun’un fındıkla birlikte anılmasının başlangıcı çağlar öncesine gidiyor. Bu köklü geçmişin bir sonucu olarak Giresun fındığının kendine özgü durumu göz önünde tutulmalı; öne çıkan/anlatılmak istenenin, nicelikten ziyade niteliğin ve tarihsel birikimin olduğunun altı çizilmelidir. İşte bu noktada asırlık yazılı kaynaklar (gazeteler, dergiler, hatıratlar, seyyahnameler, salnameler vs.) konuya açıklık getirmede çok önemli veriler sunuyor.