Ufacık, ufacık kirazlar, erikler, dutlar yeşil yapraklar arasından başını uzatmış güneşin yanık kokan ışıklarına bakarken, koyunlar kuzuya karışmışken, kulaklarımda ıslık sesinden tiz bir ses kulak zarımı deldi geçti. Gözlerimin önüne yemyeşil vadiler yeşilden, yeşilin bin bir renginden süzülüp o sesin tınısında yitip gittim. O sesi tekrar yaşamak için elime çakımı alıp, yeni yaprak açmış körpe bir kızıl ağaç dalını kestim. Kızıl bir su aktı daldan. Su yürümüştü dala. Dalın kabuğunu ustalıkla serum borusu gibi çıkardım. Sanki koyun gibi yüzmüştüm dalı. Sonra uç kısmını ön dişlerimle ezdim. serçe parmağımın yarısı kadar zıpcığa üfledim. Ağaçlarda ki kuşlar imrendi zıpcığımın sesine. Vadilerde yankılandı sesi ıslık gibi. Öttürdükce öttürüyor, vadilerde yankılanan sesle, bir yusufcuğun peşine takılıp uçuyordum . Birden bir yaban hurması dalına rastladım. işaret parmağı kalınlığındaydı. Hemen kestim çakımla. Kabuğunu sırım gibi çıkardım. sanki kabuk atmış yılan dersini andırıyordu elimde. Ustalıkla inceden kalınına doğru sardım onu. zurna gibi şekillendi ellerimde. Uç kısmı açılmasın diye akasya ağacından kopardığım kalın bir dikenle sabitledim yirmi santim kadar boruyu. Bir boynuz görünümündeydi. Zıpcığımı en ince yerine yerleştirdim. Bir üfledim. İlk denememde nefesim yetmedi ötmedi. Bir defa daha denedim. Sanki balon şişrir gibi. tuluklarım körük gibi şişti. Borazanım bir öttü. kuşlar ürktü sesinden. Ağaçlardan havalandılar. Yeni doğan kuzular annelerine sığındılar. Köpekler kavladı. Sanki vahşi bir hayvan uluması gibi bağırıyordu borazanım dudaklarımda. O ufacık zıpçık vahşileşmişti hurma dalından soyduğum kabukta. Umurumda değildi kuşların uçması ağaçlardan. Koyunların kuzularının ürkmesi. Borazanıma nefes verdikçe ötmesi beni uçuruyordu. Annem dışarı çıktı sese. Oda korkmuş olacak ki borazanımın sesinden -Daha yapacağın kaldı mı senin deyip,Birazda gururla azarladı beni Her bahar başında tekrarladığım borazanı yine yapmak için yarın yine kırlara çıkacağım. Önce bir zıpcık çıkaracağım. sonra hurma dalını soyacağım. kocaman bir borazan yapacağım. Bu defa kuşları ürkütmek, koyun kuzularını analarına koşturmak için değil, Uyuya kalmış cehaleti uyarmak için. Nefesimin yettiğince üfleyeceğim borazanıma. Nefesim yeterse ne mutlu bana. Ne mutlu uykuda uyuyanları uyara bilirsem. Yarın borazan yapacağım. Var mı başka borazan yapıp öttürmek isteyen. Gelmek isteyen varsa gelsin beraber yaparız. Çocukluğumuzun güneşinde bir de esir almaca oynarız. Kazanana borazan hediye. Öttürsün nefesi yettiğince..!!! M.Yayla-Görele