Dedemin lakabı; Değirmenci Ahmet,
Cimideli
Kasabada değirmenci,
Aylardan son baharmış
Gökten bardaktan boşanırcasına
Yağmur yağmaya başlamış
Bendi dolmuş değirmenin
Savaklarını açmış
Değirmenin taşları dönmüş
Bir gürültü başlamış
Tane tane dökülmüş mısır
Un olmuş teknede yığılmış
Birden sanki taş düşmüş
Değirmenin tenekeden çatısına
Dışarı atmış kendini
Yağmur deli taylar gibi çıldırmış
Değirmeni önüne katmış
Almış götürmüş
Dedem ufak tefek kaçmış
Canını kurtardığına şükür ederken
Değirmenin sahibi çıka gelmiş
-Ahmet değirmen nerede
Dedem
-Sel aldı Cemal efendi demiş
-Ahmet dün ben değirmene kazma bırakmıştım.
-Kazma nerede demiş,
Dedem yaren
Hazır cevap
-Bana sorma cemal efendi
-Ya şu tarafta
-Ya da bu taraftadır
-Ya da değirmenle gitmiştir demiş.
Bir daha da o değirmen
Asla dönmemiş
Kazmayı da bulamamışlar
Tarlalar kazılmamış
Kazılmayan tarlaya değirmen olmaz demişler
Bir dilim ekmeğe muhtaç kalmışlar.
Dedem derdi ki;
Önce tarlayı ekmeli
Bulunur öğütecek değirmeni..!!!
M.Yayla-Görele