Umut diye bir kelime vardır. Geçmişi olmayan, hep geleceğe odaklanıp bir kartal, bir aslan gibi avını bekleyen. Bazen güneş olur. Bazen bulut olur. Deniz olur, ırmak olur. Rüyaya benzer, bazen gerçekleşen rüyalar gibi gülümser dünyamıza. Umut ölürse, yaşam de ölür. Annem derdi ki, "Başlamak uç verir." Başarmak için umutla bir tohum atmak lazım toprak ananın bağrına. Tohum toprakla mayalanıp, fidana, fidan ağaca, ağaçlar ormana dönüşür. Haydi hep birlikte umudu toprakla buluşturalım. Umut yarınları yaşamaksa....!
M.Yayla-Görele