Epey zamandır gitmediğin salı pazarına yollandım bugün. Yeşil zeytin alıp onu taşla kırmak,daha sonra bir kaç kez suyunu değiştirip salamuraya koyup ekmekle unu ,Yeşil zeytinle acı, buruk, tuz tadında ki lezzeti tatmak geçti aklımdan. Eskiden çok güzel yapardı birileri sofrasından eksiz etmezdi yeşil zeytini. Birde derdi ki; -Ben onu yemesem ayakta duramam. Eski hatıralardan oluşan ruhumun gel gitlerinde yoğunlaşarak cadde boyu yürürken bir kamyonet caddenin kenarında park etmişti. Kasası brandayla kaplı kamyonetin içinde saplı eskiden dükkan önünü süpürdüğüm süpürgeler ağaç dallarının andırır gibi kasanın içinde sapları kasanın tabanında yelpaze gibi dayanmıştı. Yerde eskiden kapı arkalarında sakladığımız evimizi süpürdüğümüz süpürgelikten yapılmış kalın küpülü süpürgeler gelişi güzel arabanın kasanın içine atılmıştı. Kasanın kapak kısmına yakın bir yerde uzun boylu bir adam iki ayağını uzatarak oturmuş sırtını kasanın yanına dayamıştı.Elinde Yeni doğmuş bir çocuk başı büyüklüğünde ağaçtan bir tokmakla süpürgenin küpüsüne vuruyor, Diğer eliyle ince teli küpüye sarıyordu. Beni görünce başını kaldırdı. -Kolay gelsin dedim. -Sağ ol hoş geldin Sustu eline bir maşa aldı ağaçtan, Yelpaze gibi açtı otları sıktı Kocaman çuvalduza benzeyen iri iğne ile Dikmeye başladı. -Var mı daha yapan usta dedim. -Var var -Hayretle baktım gözlerine -Çocuklarıma öğrettim. -İyi ki öğrettin -Neden dedi -Sürmesi lazım bu geleneklerin ,Zamanı da geldi dedim -Doğru dedi ve devam etti -Son aylarda biraz satışlar arttı -Daha da artacak dediğimde umutlandı daha bir hızla asıldı iğnesinin ardındaki kırmızı ipe -Nerelisin -Çarşambalı Eline yine kocaman ağaç tokmağı aldı ezdi süpürgeyi. Koyun kırkan büyük makasla ucunu düzeltti. Küpüsünden tutup bana uzattı. -Al senin olsun -Para falanda istemem Çayım yok ikram edecek ocağı söndürdüm. Kalçasının hemen dibinde küçük bir tüp üzerinde orta büyüklükte aleminyumdan bir çaydanlık üzerinde demlik vardı. -Teşekkür ettim. Süpürge var dedim. Kendi kendime -Ahh süpürge ne küpülerini yedim dedim. Süpürgeci hissetti söylediklerimi sanki süpürgeyi öyle bir tokmaklıyordu ki aklı başından gitti sarı sarı incecik otsu dalların. -İyi işler sana usta deyip uzaklaşırken -Güle güle deyişinde bir burukluk vardı.Yeşil zeytin tadında. Yeşil gözleri düştü önüme Uzaklaştım yürüdüm. zeytincilere geldiğimde o süpürgeci de ki azmi göremedim. Malları vardı ama satmak için yalvarıyorlardı. Tutarsızdılar. Akılları erdiğince zeytinlerini övüyorlardı. Yeşil zeytinler alıcı bekliyordu.Almak için epey yürüsem de zeytin alamadan geri döndüm. Süpürgeciden süpürge almamıştım ama bir çift yeşil gözünün sıcaklığında yeşil zeytine hasretim bitmişti.O eski dostun zeytinlerinin tadını damağımda duyarak geri döndüm. -Annemin yeşil zeytinleri ne güzel olurdu.Kızarmış ekmek,Kocaman su bardağında ki çay ile. Zeytini,ekmeği yemekle, çayı içmekle bitiremezdik. Süpürge kapının arkasında dururdu.Sanki bir saksıda çiçekti, hayat yaşamaya değerdi...! M.Yayla-Görele