Çukurova'da pamuk,Giresun'da fındık işçisi olmak ellerden başlar.Dalından kopmak istemeyen o güzeller dalar ellerinizi. Tırnaklarınızı etten ayırır.Elleriniz şişer hele birde diken batarsa ellerinize yanarsınız.Gözlerinizden yaş alır kanayan diken deliklerine sürersiniz. Minicik bir kırmızı dağılır parmak uçlarınıza. Pamuk tarlalarında bembeyaz pamuğa damlayan kırmızı düşen kan taneleri fındığın kırmızısında Yiyip gider.Fındık yamaçlarda ,pamuk ovada olsa da İşçilerinin kaderleri hep aynıdır.Emekleri ellerinde oyalanır,Pamuğun beyazında beyaz gömleklerle hava atman,Fındığın Çikolotasını yerken aldığı tatla kendinden geçenler Onları toplayan ellerin acısını hiç hissetmezler.Yaşamak işte böyle bir şey.Zor ve tezatlarla dolu.Gerisini yazmaya gerek yoktur.Düşünen çözer,Beyaz ne kadar güzeldir,Çikolata artık zengin gıdasıdır.Acısı ırgatların ellerinde mayalanır.Her tat bir acıyla yoğrulmuştur diyerek bitirsem Ne beyaz pamuğa,Ne kıpkırmızı fındığa saygıda kusur etmem sanıyorum.Kolay gelsin Irgat takımı Elleriniz kanamasın.Belki size kızar emek hırsızları.....M.Yayla