Şiir mi dedin?
İşte yağmur!
Damlalar birer dize
Hüzün, coşku…
Aşk mı dedin?
İşte güller!
Dal uçlarında tomurcuklar
Sabaha karşı açılmış
Al, beyaz, mor, sarı…
Özlem mi dedin?
İşte deniz!
İşte ufuklar!
İnce bir çizgi uzar gider…
Kıyılara koşut kuğu zarafetinde yol alır gemiler…
Sevgi mi dedin?
İşte ben!
Dingin bir ırmak akar yüreğimden.
Sevda mı dedin?
İşte sen!
Tut ellerimden…
Özcan TEMEL