iyi geceler dostlar. İnsanlar gerçekten anıları ile yaşıyor, ya da anılar insanları hayata bağlayıp daha dinç tutuyor. Giresun Ticaret Lisesi Müdürü iken okulda Futbol. voleybol, kız basketbol, masa tenisi takımlarını kurmuş zaman bulduğumda kendim çalıştırıyordum. Erkek voleybol takımımız Giresun okullar arası şampiyonu olmuştu. Sevgili dostum yeni kaybettiğimiz Aziz Ergun bu konuda Hayat Mecmuası Spor ekinde benimle uzun bir de söyleşi yapmıştı. Hala dosyamda saklarım. Giresun şampiyonu olarak bölgeler karşılaşması için Trabzon'a gittik. Diğer okullar bizden önce geldikleri için yatılı okullara yerleştirilmişti. Biz otelde kalmak zorunda kalmıştık. Müdür Yardımcım Süleyman Aydın idareci olarak ben se antrenör olarak katılmıştım. Süleyman bey Trabzonludur. Bizi mütevazi bir otele yerleştirdi. Çocukların yemek yiycekleri mütevazi bir lokanta ile de anlaştık. Maçlar başladı, bizim voleybol formamız olmadığı için futbol formasını ters giydirip sahaya öyle çıkıyorduk. O zaman Beden Terbiyesi Bakanlığı milli eğitim bakanlığından sanırım ayrı idi. Bakanlıktan gelen yetkili Süleyman bey e beden eğitimi öğretmeniniz hangi okuldan mezun deyince Süleyman bey Hüseyin bey bizim müdürümüz kendisi ist. Üniversitesi mezunu tarih öğretmeni deyivermiş. Kadın yetkili bizimle ilgilendi. Oradan döndükten sonra bize bir takım voleybol, bir takım basketbol forması geldi. Hala kimin gönderdiğini bilmiyoruz. Maçlarda başarı elde demedik. Ankara TED Kolej adeta bizi sahada sildi. Maçlar bitince ödeneklerimizi aldık, lokantanın ve otelin ücretlerini ödedikten sonra kalan paraları öğrenciler arasında annelerine hediye almak koşulu ille paylaştırdım. O akşam Süleyman bey le Trabzon'da dışarı çıkıp biraz gezmek istedik. Öğrencilerime biz bu akşam öğretmeninizle dışarı çıkacağız lütfen mahcup alacağız herhangi bir şey yapmayın diye de uyardım. Biz geldiğimizde öğrencilerimiz uyumuşlardı. Biz de yattık. Sabah otelde vedalaşırken otelin sahibi bana Müdür bey sizinle bir şeyler konuşmak istiyorum dedi. Odasına geçtik kahve söyledi. Bana "Bu çocukları nasıl eğittiniz, yıllardan beridir bu eşi yapıyorum çok öğrenci kafilesi misafir ettim. Bu kadar disiplinli terbiyeli gurup görmedim. Sizleri kutluyorum" dedi. Çok mutlu oldum gururlandım. Benim o güzel öğrencilerim şimdi ne iş yaparlar neredeler bilemiyorum, gözlerinden öpüyorum. Biliyorum hayatta da başarılı olmuşlardır. Şu an içlerinden biri yazımı okur da cevap verirse çok mutlu olurum. Kafilenin başında yaşı büyük olmasına rağmen öğrencilerime ağabeylik yapan Bülent Yılmazok isimli öğrencim vardı. Sanırım o da sonra öğretmen olmuştu. Gözelerinden öpüyorum. Hayat provası olmayan sürekli akan bir yaşam. "Bir nehirde iki kez yıkanamıyorsun." hayat mutluluk ve sıkıntıların sentezi. Tiyatro yönetmeni bir arkadaşım şiirlerimi oyunlaştırıyor hayatımı anlatan uzun şiirimi ben oynayacağım. Sahneye koyduğumuzda mutlaka Giresun ve Görele'ye geleceğiz. En güzel en mutlu akşamlar günler sizlerin olsun. Bu mutluluğu bana yaşatan ve tüm öğrencilerimin gözlerinden öpüyorum. Sağlıcakla ve mutlulukla kalınız. Hüseyin ÇAKICI