Zor günlerden geçiyoruz. Tam yatmaya karar verdiğim sırada tesadüfen müzik programını açtım, sevdiğim bir şarkı çalıyordu. "Batan Gün Kana Benziyor." Bu şarkının bende o kadar çok anısı var ki. önce can dostum Mehmet TAHMAZ 'ı anımsatıyor. 12 Eylülün en zor zamanları idi. 1982 yılında Trabzon Bahçecik Ceza Evinde idik. Günlerden 9 eylül günü idi. Okullar o gün açılmışlardı. Büyük kızım EVRİM o gün okula başlamıştı, Mehmet Tahmaz, Abdullah Yıldız ceza evinin penceresinden karşı yamaçları seyrediyorduk. Güneş Zefre üzerinden batmak üzere idi. Karşı yamacın burnundan siyah önlüğü ve beyaz yakası ile bir kız öğrenci belirdi. Oynaya oynaya evine doğru yürüyordu. Kızım aklıma geldi, karşıdaki kız öğrenciyi izlemeye başladım. Dudaklarımdan "Batan gün kana benziyor yaralı cana benziyor" şarkısı dökülmeye başladı. Sonuna kadar söyledim. Yanımdaki arkadaşlarımı unutmuştum. Yakama damla damla yaşlar döküldüğünü hissettim. Çok ilginç sadece sol gözümden yaşlar dökülüyordu. Arkadaşlar bana ÇAKICI ağlamışsın dediklerinde kendime geldim. Yıllar sonra sevgili dostum can arkadaşım Mehmet TAHMAZ beni aradı. Aga ne haber nasılsın dedi. Hal hatırdan sonra bana bir şarkı söyler misin dedi. Yahu Mehmet telefonda da şarkı mı söylenir dedim. Neden olmasın ben dinlemek istiyorum dedi. Ben de kendisine hangi şarkıyı istiyorsun dediğimde yahu bana söyletme biliyorsun ya dedi. "Batan Gün Kana Benziyor "u istiyordu. Telefonda söyledim, çok geçmeden çok sevdiğim arkadaşım ebediyete gitti. Çok anı biriktirmişiz birlikte. Şarkıyı duyunca duygularım kabardı can arkadaşımı anmak istedim. Işıklar içinde uyusun. ÇAKICI