"Ufacık et doğradım, Kalaylı tencereye. Ben kapıda beklerken, O çıktı pencereye." Nasıl oldu, bilemiyorum ama, aklıma Alucra'da geçirdiğim günler geldi... Kim bilir, son günlerde yaylalardan kar fotoğrafları gelmeye başlayınca, Alucra'da kar altında geçirdiğim acı tatlı anılar dürtmüş olabilirler... 6 Kasım 1982 günü asker olduğum için, yapılan Anayasa oylamasında oy kullanamamış ve yasa gereği seçmenlik hakkım elimden alınmıştı. İlçe seçim kuruluna yaptığım itiraz da hukuksuz olarak reddedildi. Sakıncalı piyadeyiz ya! Belki size saçma gelebilir ama, bu yüzden birçok seçimde, sandık başkanı olmama karşın oy kullanamadım. Seçmen olarak yasaklıydım ama sandık başkanı olmamda herhangi bir sakınca yoktu... Yorum sizin... Daha sonra da yapılan seçmen sayımlarında durumu protesto etmek için kendimi seçmen yazmadım. Burada da yorum sizin! Ne derler; tavşan dağa küsmüş de dağın haberi olmamış. Benimki de o hesap! Yerel seçimler 1984 martında yapılmış Kemal Bıyık Alucra belediye başkanı seçilmişti. Kemal Bıyık'la seçimden önce tanışmamıştım. Doğrusunu isterseniz, pek de ilgilenmiyordum. Seçim martın sonlarında yapılmış, okullar da nisanın sonunda tatil olmuştu... Bir köy öğretmeninin yeni seçilen başkanı bu kadar kısa sürede tanıma olanağı yoktu... Başkanı, yaz tatili dönüşü tanıma fırsatı bulmuştum. O zamanlar yeni yapılan bir otel vardı, başkan da zaman zaman otelin resepsiyonuna gelir, müşterilerle sohbet ederdi... Başkanla tanışmamız o sohbetlerde oldu... Kısa sürede bir birimize ısınmıştık... Öğretmen arkadaşlara karşı davranışları çok olumluydu... Yine bir tatil günü, arkadaşlarla salonda oturup sohbet ederken başkan da geldi ve sohbetimize katıldı... O zamanlar Turgut Özal'ın kılıcının kestiği günlerdi. 12 Eylül Darbesi'nin koşulları ağır koşulları sürüyordu... Çaylarımızı içip sohbetimizi ederken, öğretmen arkadaşlarımızdan Hüseyin Tekten, Özal yönetimini ağır biçimde eleştirmeye başladı. Tartışmaya başkaları da katılınca, tartışma büyüdü... Bunun üzerine Hüseyin Tekten arkadaşımızın eleştirileri daha da sertleşmeye başladı... Durum kötüye gidiyordu, söze belediye başkanı Kemal Bıyık girdi. Oldukça sakindi. Arkadaşlar Hüseyin hocam Alucra'da sıkılmış, kendini sürgün ettirmek istiyor. Daha önce şahit olmadığımız sert eleştirileri bu yüzden yapıyor, dedi. Sonra Hüseyin Tekten'e dönüp, hocam boşuna kendini yorma, biz senden çok memnunuz, ne edersen et seni sürdürmeyeceğim. Seni sürdürüp de, senin gibi öğretmeni bir daha nereden bulacağım?.. Ortam sakinleşmişti, Hüseyin Tekten, başkana dönüp, aşk olsun başkanım, hayatımda bir işim düştü, onu da siz yapmıyorsunuz, dedi. Tartışma tatlıya bağlanmıştı... Yazıyı yazmadan önce Hüseyin hocamı aradım, olayı anlatım. Anımsamıyordu. Yazıyı yazdıktan sonra kendine göndermemi istedi. O kısa konuşmada çok değerli arkadaşımız Zeki Köse'den de söz ettik. Alucra bize yakın olduğu için ara sıra yolum düşüyor ama Hüseyinler, Zekiler, Aliler, Cemiller... olmadıkça aradığımı bulmam mümkün mü?.. Uygun bir zamanda Alucra'da buluşmayı düşünüyoruz... Özlem işte... Ne zaman o günlerle ilgili yazı yazmaya kalksam, hep yarım kalıyor... Bu yazı da öyle oldu... " Yeter gönül yeter senden çektiğim, Avuca sığmadın ele sığmadın. Ömür boyu gözlerimden döktüğüm, Yağmura sığmadın sele sığmadın."