Dikkatli okuyucular farkındadır, "Görele'de Pidecilik" adlı yazımı, yeni bilgiler buldukça yazıya ekleyip, tekrar tekrar yayınlıyorum.   Bu yazımda ise yeni bilgiler yerine  fesbukta yazıya gelen yormları, sahiplerine de teşekkür ederek paylaşmak istiyorum.    Bu ilginç ve bir o kadar da değerli olan yorumları, sizlerin de beğeneceğinizi umuyorum.   Önce, "GÖRELE'DE PİDECİLİK" adlı yazı:   Görele'de pide salonları açılmadan önce, fırıncılar salı, cuma ve bayram günleri pancar veya pezük yaprağına sarılarak getirilen yağlarla vatandaşlara yağlı veya üzerine yumurta kırarak yumurtalı yağlı yaparlardı.   Sade olarak yapılıp daha sonra açılarak içine yağ koyulan yağlı çeşidi de vardı.   Biraz şişik olduğu için, topane denen bir çeşit daha vardı ki, açılarak içine yağ konulurdu.   Oldukça meraklısı olurdu bu topanenin...   O günleri yaşamış olan bir arkadaşımız o günleri bakın nasıl anlatıyor:   1960 yıllarıydı...    Peynirli yapan fırıncılar, biz öğrencilerin öğle saatlerinde uğrak yerleriydi.   Kadakal İbrahim amca, Lazo Mustafa amca, Kayo Aliosman ve fırıncı Mehmet amca...   Bunlar peynirliyi sabahtan yaparlar, öğleyin isteğe göre; yumurtalı, yağlı olarak tekrar fırına süreler ve bizleri doyururlardı.   Allah hepsine gani gani rahmert eylesin.   Ben de inekleri bahçeye salar, eve gelip aceleyle okula hazırlanırken rahmetli anam, "Oğlum, bunları hakettin," der;  çentiğime reçel kabı olan cam kavonoza iki yumurta  ve yağ koyar, pide parası da vererek okula gönderirdi.  Ey gidi günler ey! Biz ne meşakkatlerle okuduk!   Arkadaşımız bunları anlatırken birlikte o günleri tekrar yaşar gibi olmuştuk.   Fırınların bu uygulamaları 1971 yılına kadar sürdü.   1971 yılına gelindiğinde, Hasan Abdal ile Muzaffer Ersan çay ocağını pide salonuna çevirerek, Görele'nin ilk pide salonu olan Aga Pide Salonu'nu açtılar. Pide ustası Muzaffer Ersan'dı. Aynı yıllarda, bugünkü Melikoğulları'nın  kahvesinin arkasında Yusuf Dalman Şölen Pide'yi açtı ve daha sonra, bugünkü Zıva Durağı'nın yanındaki fırına taşındı.   Mustafa Öner(İmamoğlu) ise, Görele Lisesi'nin oralarda bir yerde kendi pide salonunu açtı.  Daha sonra Muzaffer Ersan, Hasan Abdal'dan ayrılarak, Yaşar Kul'la birlikte Ömür Pide'yi,1973 yılında ise, Yaşar Kul'dan da ayrılarak Deniz Pide'yi açtı.  Göreleli pidecilerin ustası, kendisi pide salonu açmamış olsa da,  Kizir Market'in yanındaki fırında pide yapan Kahyaoğlu Mustafa'dır.   Topal olduğu için Kıytırık Mustafa da denirdi. Soyadı Mızrakçıdır.    Bugün Görele Pidesi'nin namı Türkiye'yi tutmuşsa, bunda bu adsız kahramanların büyük emekleri vardır. Ne diyelim, Allah mekanlarını cennet eylesin.   Bu konuda son sözü, o günleri çok iyi bilen Burhan Memioğlu'na vermek istiyorum:   Görele pideciliğinin daha öncesi de var. Ekizoğlu Rahmi ve Seyffullah'ın fırını, Ekizoğlu İbrahim'in fırını, Kadagal'ın fırını...    Bunlar hem yağlı hemde kavurmalı, bir de sade yağlı yaparlardı.  Mekanları cennet olsun.  Hasan Beker(Eynesil Ören'den arkadaşım.):   "Görele'li Çakoğlu Yusuf Usta'yı da unutmayın, 1969 da Esiye'de  fırıncılık yaptığını hatırlıyorum.   Onun çıraklar, benim ustam olur.   Biz de 1974 yılında Espiye'de Ören Pide Salonu'nu açmıştık."   Memnune Pirgaipoğlu(Okul, mahalle ve meslek arkadaşım. ):  "Benim Dedem ve babamda Eynesil'de fırıncıydı.    O zaman fırınlar lokanta işlevi de görüyordu.   İki çeşit helva ve et kavurma oluyordu bizim fırında .   Biz peynirli derdik açık yağlı ve yumurtalı da yapılırdı.   Eynesil fırınlarını da anlatırsan sevinirim."   Uğur Özalp(Öğretmen arkadaşım, Görele ÇPL'de birlikte çalıştık, Hatay'lı):   "Kıymetli öğretmenim, o güzel Görele'ye yeni mezun bir öğretmen olarak atandığım 2004 yılının serin bir Eylül akşamında duble porsiyon kavurmalı pide yediğimi dün gibi hatırlarım.  Tadı hala damağımda.   Umarım bir gün tekrar pide yeme ve sizlerle oturup sohbet etme fırsatım olur."   İrfan Türk(Görele'den öğretmen arkadaşım.):   " Sonra Tıpkı Çavuşlu ekmeğinde olduğu gibi yöre halkı ve pideci esnafı sahip çıkmadığı için Görele pidesi Espiye Pidesi adını aldı.   Çavuşlu ekmeği de Vakfıkebir Ekmeği oldu.!"  İbrahim Işıldar(1972-1973 yıllarında Kuşköy Köyü İlkokulu'nuda birlikte görev yaptığım ve birlikte Erzurum Eğitim Enstitüsü'ne gittiğim, Burdur Tefenniden öğretmen arkadaşım. ):    " Görele'de çok pide yedik ama neresiydi hatırlamıyorum.   Çok lezzetliydi.   Sanırım ana yol kenarındaydı(Hasan Ağa Pide olmalı.)."    Sezgin Alemdar(Şimdi Zonguldak' ta ikamet eden Eynesil İsaklı Köyü'nden arkadaşım.):   " Eynesil'de de lavaş arasına helva ve yağlı  dükkanları vardı.    Bizler çocuktuk.    Çok severdik.    Çok da yenirdi.    Özellikle Eynesil'in pazarı Çarşamba günleri oturmaya yer olmazdı.    Zaten dükkan küçücüktü. Kuyruk olurdu.   Eskiler zordu belki ama çok samimi, içten ve de gerçekçiydi.     Anılarıma döndürdün beni hocam.   Var olasın.   Selâmlar." (31/12/2023)